![](https://salmonbooks.net/wp-content/uploads/2023/10/200512_undercover-chapter-cover-e1589353708672-1-1024x683.png)
“ตอนปลายปี 2019 ท่าน บ.ก.บห. ได้กล่าวว่า “มีแพลนจะทำโปรเจกต์ใหม่ เป็นหนังสือรวบรวมงานเขียนสั้นๆ จากนักเขียนที่ห่างหายไปนาน ถ้าเวิร์กก็น่าจะมีต่อไปอีกหลายเล่ม ทำเป็นซีรีส์ไปเลย คิดเลย์เอาต์มาเสนอหน่อย…อืม แล้วก็ทำปกด้วยเลยแล้วกัน ต้นปีหน้าต้องมาแล้วนะ” โดยเน้นเสียงที่ประโยคหลังเป็นพิเศษ
“ด้วยความผยอง เพราะก่อนหน้านี้ได้เดบิวต์ทำปกไปแล้วกับ ‘ดวงตาเห็นคำ’ ซึ่งฟีดแบ็กก็ดีอยู่ (ปกเหรอ? หึ เนื้อหา!) (ไหนๆ ก็ไหนๆ ขอขายของหน่อย เป็นหนังสือเกี่ยวกับความหมายของคำในชีวิตประจำวันที่เรามักมองผ่านไป https://salmonbooks.net/product/eyes/) โอกาสนี้ก็เลยเป็นเหมือนฝันที่ไม่กล้าฝัน แต่เขาก็ให้มาโดยที่ฉันก็แอบฝัน มันจะธรรมดาและเพลย์เซฟไม่ได้! เลยหายไปตกผลึกทางความคิด จนหลังหยุดปีใหม่ก็ได้มู้ดบอร์ดและเรเฟอร์เรนซ์มาสามแบบถ้วน ดูได้ในรูปถัดไปเลย”
—
ข้อความข้างต้นกลั่นออกมาจากใจของ ‘NJORVKS’ กราฟิกดีไซเนอร์ของชาวแซลมอน ผู้ออกแบบปกและรูปเล่ม ‘CHAPTER 1: LOST’ นั่นเอง ถ้าใครเห็นปกหรืออ่านแคปชั่นข้างต้นแล้วรู้สึกถูกโฉลก อยากซื้อมาอ่านเดี๋ยวนี้ กดลิงก์ที่นี่ได้เลยจ้า
![](https://salmonbooks.net/wp-content/uploads/2023/10/200512_undercover-chapter-01-1-1024x1024.png)
“สิ่งที่จัดมาให้ชาวคณะชื่นชมนั้น ถูกประกอบขึ้นมาจากความนึกสนุกที่ไม่รู้ไปตอบส่วนไหนของบรีฟ อยากลองอะไรก็แปะไปก่อนทั้งสิ้น มู้ดบอร์ดตามใจฉันจึงประกอบไปด้วย
“บอร์ดลุกส์คนดี แบบในเพจ Collectif Blanc สักสองบอร์ดให้ตายใจ ทั้งแบบเล่นกับไทโปฯ เท่ๆ และเล่นกับเลย์เอาต์สคริปต์หนังไปเลย สวย อาร์ต พาสเทล แบบถ้าเอาไปวางในหนังของ Wes Anderson ก็ไม่เขิน (พูดเหมือนเขาจะให้วางงั้นแหละ!)
“แต่พอมีธรรมะ ก็ต้องมีอธรรมเพื่อถ่วงสมดุลจักรวาล บอร์ดปกนิยาย ‘บัวหลวง’ ‘หัวใจเถื่อน’ ที่เซฟเก็บไว้ด้วยความชอบมานานก็ถูกยกขึ้นมานำเสนอ ไดเร็กชั่นแบบหนังสือรายปักษ์ตามร้านทำผมที่แม่ชอบอ่าน สีสันและ gradient จัดจ้าน ฟอนต์ไทยๆ สนุก ย่อยง่าย ขายขำไปเลย คนชอบแน่ (ถามนักเขียนก่อนไหมว่าต้นฉบับเขาจะขำกับมึงหรือเปล่า…)
“หลังจากพรีเซนต์จบ สีหน้าทุกคนก็ดูว่างเปล่าดี เป็นสีหน้าแบบ minimal แต่ abstract ตีความไม่ได้ว่าจะชมหรือจะแช่ง จนผีในห้องต้องมากระซิบบอกให้ว่า ‘เขาไม่ซื้อว่ะ'”
![](https://salmonbooks.net/wp-content/uploads/2023/10/200512_undercover-chapter-02-e1589353831937-1024x1024.png)
“เวลาผ่านไปก็ยังไม่ได้ตกผลึกอะไรเพิ่มเติม แต่ต้นฉบับมาแล้ว ชื่อเล่มเคาะแล้วว่าเป็น ‘CHAPTER’ ในคอนเซปต์ ‘LOST’ ซึ่งบทแรกที่ได้อ่านคือ ‘หลุมลัก’ ของพี่กุ๊บ—จิรัฏฐ์ ประเสริฐทรัพย์ หลังอ่านจบก็อยากรำขอขมาก่อนเป็นอย่างแรกที่บังอาจเสนอบอร์ดหัวใจเถื่อนไปหน้าด้านๆ เพราะแค่นึกภาพว่าต้องเอา ‘หลุมลัก’ มาปู้ยี้ปู้ยำแบบนั้น ก็ถือเป็นตราบาปในใจแล้ว (อยากรู้เหรอว่าทำไมต้องขอขมา ไปซื้ออ่านสิจ๊ะ ที่นี่เลย https://salmonbooks.net/product/chapter-1-lost/)
“ยังไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน แต่ก็ต้อง Keep Calm, Stay Cool. หนทางสู่การเป็นกราฟิกฯ มือดีของเราต้องไม่ถูกขัดขวางด้วยอุปสรรคแค่นี้ มหกรรมยำใหญ่แห่งชาติ เอาบอร์ดทั้งหมดที่มีมารวมร่างกันก็ถือกำเนิดขึ้น (ยกเว้นหัวใจเถื่อนนะ…)
“แต่พอทำไปทำมามันก็ดูเบสิกไปหน่อย ไม่ถูกจุดประสงค์ที่เราอยากปลดแอกวงการสิ่งพิมพ์เท่าไหร่ เลยกลับมานั่งพินิจพิจารณาจนได้ไอเดียว่า ที่สายตาเราอ่านหนังสือกันเป็นตัว Z เนี่ย ถ้าเอามาเคาะๆ สร้างจังหวะไล่สายตาใหม่ตามแต่สถานการณ์ในเรื่องจะพาไป หันขวา หันซ้าย มองขึ้น มองลง มันน่าจะเพิ่มประสบการณ์ในการอ่านได้ประมาณหนึ่งเลยนะ ส่วนเลย์เอาต์ลองจัดเซ็นเตอร์แบบสคริปต์หนังเฉพาะช่วงที่เป็นบทพูด แล้วใช้ฟอนต์ภาษาอังกฤษแบบ Serif ให้ดูทางการและจริงจังขึ้น จะได้ไม่ดูเล่นจนเกินไป
“ฟังดูเป็นแผนที่ดี”
![](https://salmonbooks.net/wp-content/uploads/2023/10/200512_undercover-chapter-03-e1589353957132-1-1024x1024.png)
“ฟาดเลย เลย์เอาต์เทกระจาดชุดใหญ่ประจำปี ฟอนต์ลอย จม ควง หมุน สนุกเต็มที่เหมือนปล่อยผี แต่กว่าจะทำเสร็จหนึ่งบท น้ำในตาก็แห้งยิ่งกว่าใจแล้งๆ ของเธอ ลองเรียกท่าน บ.ก.บห.มาดู พร้อมส่งไปให้นักเขียนพิจารณา สุดท้ายก็มีคอมเมนต์ปรับบางส่วนให้สมดุลกับเนื้อเรื่อง ซึ่งแปลง่ายๆ ได้ว่า เบาหน่อย มึงชักจะสนุกเกินไปแล้วนะ นอกนั้นก็ทางสะดวก ดิฉันได้ไปต่อ”
![](https://salmonbooks.net/wp-content/uploads/2023/10/200512_undercover-chapter-04-1024x1024.png)
“ถ้าถามว่าเลย์เอาต์ที่โดนใจใช่เลยคือบทไหน อยากตอบว่าสนุกทุกบท แต่ถ้าต้องเลือกคงมอบให้ ‘Nostalgic Hole หลุมลัก’ และ ‘Museum of You จงเติมคุณในห้องว่าง’ เป็นกรณีพิเศษ
“‘Nostalgic Hole หลุมลัก’ ค่อนข้างชอบตัวเรื่องอยู่แล้วโดยส่วนตัว อ่านแล้วลุ้นเหมือนได้เป็นฝุ่นตัวประกอบในฉาก ตอนทำก็นึกภาพในหัวตามเนื้อเรื่องไปด้วย สนุกมาก พอสถานการณ์ในเรื่องถึงช่วงบีบคั้น ก็ยิ่งส่งเสริมให้เลย์เอาต์ที่เลือกมาสร้างอารมณ์และประสบการณ์ในการอ่านยิ่งทำงานดีขึ้นมากๆ เลยประทับใจเป็นพิเศษ
“‘Museum of You จงเติมคุณในห้องว่าง’ สนุก เพราะเป็นเรื่องของท่าน บ.ก.บห.เอง ดังนั้นอยากใส่อยากเล่นอะไรก็ทำไป ไม่ต้องไปเกรงใจอะไรมันมาก (?) ยังไงก็ต่อรองได้อยู่แล้ว หยอกๆๆๆ จริงๆ เพราะเรื่องมันถูกเล่าง่ายๆ ทำให้ภาพมันชัดเจน พอมีวัตถุดิบที่ดี ตอนทำก็เลยไม่ต้องตีความหรือปรุงแต่งอะไรมาก เป็นอีกเรื่องที่ดึงความสามารถของเลย์เอาต์ออกมาได้ดี ทำให้เราเหมือนเป็นส่วนหนึ่งในเนื้อเรื่องเลย”
![](https://salmonbooks.net/wp-content/uploads/2023/10/200512_undercover-chapter-05-e1589354081609-1024x1024.png)
“หน้าเปิดบทดราฟต์แรก แอบใช้วิชามารแยกร่าง ทำออกมาให้ดูเหมือนมีตัวเลือกเยอะแต่ไม่เยอะ อันหนึ่งขยับซ้าย อันหนึ่งเปลี่ยนฟอนต์ สุดท้ายก็โดนตบๆ เคาะๆ ให้ใช้อันสุดท้ายที่เอาจุดเด่น หรือบางส่วนของเนื้อเรื่องมาทำเป็นกราฟิกแล้วเล่นกับชื่อของแต่ละบทอีกที abstract หน่อยๆ ดูอาร์ตพอเป็นพิธี แต่ยังพอเข้าใจได้
“ปกติเป็นคนชอบทำงาน typography อยู่แล้ว นี่ก็เลยเป็นจุดที่สนุกที่สุดในการทำ เพราะถือว่าได้ทดลอง และปล่อยของเต็มที่
“ทำเสร็จก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ให้กับผลงานตัวเอง มั่นใจว่ารอดหมด ซึ่งก็รอด (เกือบ) หมดจริงๆ มีบางอันที่ทะแม่งๆ ดูแล้วแปลกตาเกินไปหน่อย เช่น…”
![](https://salmonbooks.net/wp-content/uploads/2023/10/200512_undercover-chapter-06-e1589354123610-1024x1024.png)
“ภาพการพบกันครั้งแรก ระหว่างดราฟต์หนึ่งของบท ‘Dot By Dot เส้นประจุด’ และลูกชิ้นปลากรายนครสวรรค์เสียบไม้…”
![](https://salmonbooks.net/wp-content/uploads/2023/10/200512_undercover-chapter-07-e1589354158601-1024x1024.png)
“พัฒนาแก้ไขมาเรื่อยๆ ด้วยการโยกย้าย elements นิดหน่อย จนได้ 10 ตัวจริงมายืนบนเวทีอย่างที่ได้เห็นกันค่ะ
“ซึ่งหลังจากหลงระเริงไปกับความสนุกในการเล่นเลย์เอาต์อยู่นาน ก็เพิ่งมาค้นพบความจริงที่ว่ายังไม่ได้คิดหน้าปกเลยว่ะ… ยิ่งส่วนต่างๆ เริ่มเสร็จเป็นรูปเป็นร่าง ท่าน บ.ก.บห.ก็เริ่มถามถึงปกถี่ขึ้นทุกวัน”
![](https://salmonbooks.net/wp-content/uploads/2023/10/200512_undercover-chapter-08-e1589354212621-1024x1024.png)
“แต่สุดท้าย บ.ก.ผู้ชายใจดี ด้วยความที่เขาไว้ใจ น่าเสียดาย กลับต้องตาย เพราะกราฟิกฯ มันหนีกลับบ้านจ้า! คิดไม่ออก ขออนุญาตหงายการ์ดหนีปัญหา ไปนั่งสมาธิ ฟัง Ted Talk เปิดพ็อดแคสต์ เดินคิโนะฯ ไปดูโต๊ะที่อิเกีย กินเบียร์ที่สะพานควาย เคยคิดแม้กระทั่งแกล้งตายเลยดีไหม แต่ก็ยังไม่มีอะไรดีขึ้น
“หลังๆ เริ่มสำนึกผิดต่อองค์กรที่กำลังจะฉิบหายเพราะการมักใหญ่ใฝ่สูง ริจะไปปลดแอกวงการสิ่งพิมพ์ ทั้งๆ ที่จะปลดล็อกโทรศัพท์ตัวเองยังลืมรหัส ยิ่งทำไปยิ่งปลงตก แต่เลือดนักสู้ยังสั่งให้เราไปต่อ ระฆังดังเพราะคนตี งานจะดีเราก็ต้องตีดังๆ”
![](https://salmonbooks.net/wp-content/uploads/2023/10/200512_undercover-chapter-09-e1589354265449-1024x1024.png)
“มหกรรมยำใหญ่ภาค 2 ก็ถือกำเนิดขึ้นอีกครั้ง เอากราฟิกหน้าเปิดทุกบทมารวมกันไปเลย มักง่ายดี ต่อให้หนูแดงจะบอกว่าไม่เวิร์กแม่ อย่าหาทำ และชาวคณะก็ดูจะไม่ซื้อกับไอเดียที่ว่าก็ตาม
“สุดท้ายแล้ว ด้วยอีโก้ระดับปริญญาตรีศิลปศาสตรบัณฑิต เกียรตินิยมอันดับหนึ่งทิพย์ ดิฉันยอมปล่อยให้มันดันทุรังต่อไปไม่ได้จริงๆ เลยกลับไปจุดตั้งต้น เริ่มเขียน Mind Map ใหม่อีกครั้งแบบละเอียดยิบ จนรู้สึกว่าคิดเยอะเกินไปอีกละ เริ่มหงุดหงิดตัวเอง เดินไปทึ้งหัวในห้องน้ำ กลับมานั่งคิดว่ามันจะยากอะไรกับแค่คำว่าหลงทาง คนเราแค่หักเข็มทิศมันก็หลงแล้วเปล่าวะ…”
![](https://salmonbooks.net/wp-content/uploads/2023/10/200512_undercover-chapter-10-e1589354298779-1024x1024.png)
“เสียงผีในห้องตะโกนกู่ร้องพร้อมกันด้วยความตื่นเต้นว่า “อั้ยยะ! ชั่ย! ชั่ย!” นายมาถูกทางแล้วพรรคพวก แต่อย่าเพิ่งดีใจจนเสียเวลา ต้องลุยแล้ว หันไปดูเวลาเกือบสามทุ่มยังอยู่ออฟฟิศ หึ แต่ไม่ยอมหรอก มันต้องเสร็จวันนี้ว่ะ
“ไม่ได้หมายถึงตัวเองไม่ยอมนะ แต่ บ.ก.บห.อะ ไม่ยอมแล้ว!”
![](https://salmonbooks.net/wp-content/uploads/2023/10/200512_undercover-chapter-11-e1589354328755-1024x1024.png)
“ลองเอาเข็มทิศต้นแบบจาก Mind Map มาลองหักทิ้งในใจทิพย์ๆ จนกำเนิดเกิดเป็นวิชวลที่น่าประทับใจ ให้ความรู้สึกคล้ายชิ้นส่วนกันดั้มไม่มากก็น้อย
“ในที่สุดปกก็เริ่มเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาในเวลาไม่นาน จนไม่รู้ว่าเวลาที่ผ่านมาหลายอาทิตย์นั้นใช้ทำอะไรไปหมด”
* เฉลย: นอนเหม่อ
![](https://salmonbooks.net/wp-content/uploads/2023/10/200512_undercover-chapter-12-e1589354372104-1024x1024.png)
“พอเลย์เอาต์ปกเริ่มเข้าที่ ก็มีปัญหาเรื่องสีเล่มที่ยังไม่ค่อยไปด้วยกันกับเนื้อหาเท่าไหร่ หมุนวงล้อสีจนตาเริ่มแพ้แสงก็ยังไม่ได้ สุดท้ายแก้ไขได้ด้วยคำแนะนำจากพี่ลูกไม้ Erdy ผู้ทนเห็นภัยพิบัติที่เกิดขึ้นไม่ไหวจนต้องเอื้อมมือแห่งธรรมเข้ามาช่วย แล้วงานก็ดูดีขึ้นมาทันตาเห็น
“โอเค เท่ใช้ได้ ตรวจทานอีกรอบว่าไม่ลืมอะไรแล้วใช่ไหม? ใช่ ไม่ลืมอะไรเลยนอกจากมึงลืมวางโลโก้สำนักพิมพ์ สุดยอดไปเลยเรา รีบทำลายหลักฐานให้พ้นผิด แอบเอาไปวางโดยไม่มีใครรู้เห็น เป็นอันรอดตัวสาธุ เจริญบุญรักษา เจริญแท้งกิ้ว”
![](https://salmonbooks.net/wp-content/uploads/2023/10/200512_undercover-chapter-13-e1589354431845-1024x1024.png)
“และแล้วก็ออกมาเป็น ‘CHAPTER 1: LOST’ อย่างที่ทุกคนได้เห็นกันตามแผงหนังสือชั้นนำทั่วไป วินาทีที่ได้เห็นบนชั้นหนังสือครั้งแรก มันเป็นความรู้สึกที่ตื้นตันและอัดแน่นอยู่ในใจ จนต้องขอพูดเลยว่า
“พี่คะ วางกลับหัวค่ะ”
…
“แม้จะรู้สึกว่ามีอีกหลายจุดที่ยังต้องแก้ไข แต่มันก็มาจากความพยายามอย่างเต็มร้อยเท่าที่จะคอนโทรลได้แล้ว ณ เวลานั้น หากใครมีข้อเสนอแนะ อยากติชม หรือคิดเห็นกันอย่างไรก็อย่าได้รอช้า ส่งเข้ามาให้เราปรับทัศนคติได้
“เขียนมาตั้งยืดยาว เพิ่งรู้สึกตัวว่า เอ๊ะ นี่เราโดนหลอกใช้งานอยู่หรือเปล่า จริงๆ หน้าที่กราฟิกฯ ครอบคลุมไปถึงการเขียนคอนเทนต์ด้วยหรือไม่ นี่เรากำลังตกเป็นทาสในเรือนเบี้ยของกองบรรณาธิการอยู่หรือเปล่า
“แต่ถึงอย่างนั้นก็หวังว่าทุกท่านจะสนับสนุนและอุดหนุน ‘CHAPTER 1: LOST’ 14 บันทึกหลงทางจากชีวิตจริงและจินตนาการของ 14 นักเล่าเรื่องเล่มนี้ เพราะนอกจากจะเป็นหนังสือที่อ่านสนุก นอนหนุนหัวสบาย และคุ้มค่าต่อการซื้อมาสร้างความบันเทิงส่วนตัวแล้ว คุณยังได้เป็นส่วนหนึ่งในการแสดงออกว่า ความพากเพียรของกราฟิกฯ ที่ทุ่มเททั้งจิตใจ ไขกระดูกสันหลัง และจอประสาทตานั้นมีความหมาย ได้ถูกรับรู้ และมองเห็นจากผู้อ่าน ขอบคุณค่าาาา” /พับไมค์
สั่งซื้อได้ที่นี่เลยจ้า CHAPTER 1: LOST
Chapter 1 cover design graphic Undercover